usta

сущ.

• пасть

• рот

• уста

* * *

мн. Р. ust 1. рот ♂; уста poet.;

włożyć do ust положить в рот; 2. губы;

wąskie, wydatne \usta тонкие, толстые губы; malować \usta красить губы; ● rośnie w \ustach не лезет в горло;

nie chce przejść przez \usta язык не поворачивается (сказать что-л.);

nie mam do kogo ust otworzyć мне некому слова сказать;

\usta mu się nie zamykają он говорит (болтает) без умолку;

z ust mi to wyjąłeś ты читаешь мой мысли;

być na \ustach wszystkich быть у всех на устах;

podawać z ust do ust передавать из уст. в уста

* * *

мн, P ust

1) рот m; уста́ poet.

włożyć do ust — положи́ть в рот

2) гу́бы

wąskie, wydatne usta — то́нкие, то́лстые гу́бы

malować usta — кра́сить гу́бы

•

- rośnie w ustach

- nie chce przejść przez usta
- nie mam do kogo ust otworzyć
- usta mu się nie zamykają
- z ust mi to wyjąłeś
- być na ustach wszystkich
- podawać z ust do ust